Iza i Janusz zakochali się w sobie już w liceum. Snuli plany o wyjeździe z miasteczka, studiach dziennych, potomstwie i dożyciu w miłości sędziwego wieku. Ale istnieją przecież złośliwe chochliki, które potrafią zburzyć młodzieńcze plany i wszystko ułożyć po swojemu. Wtedy są dwa wyjścia - pokochać inny wariant życia, albo walczyć z nim. Tylko czy warto walczyć?

Zbyt wczesna ciąża połowicznie zniweczyła ich marzenia, bo Iza zrezygnowała ze studiów, zajmując się chorowitym dzieckiem. Tylko Janusz studiował, i to zaocznie, bo musiał zarabiać na leczenie synka. Gdy syn był nastolatkiem, a Janusz znalazł dobrą pracę, mogła pozwolić sobie na wymarzone studia, ale po ukończeniu ich, żaden pracodawca już nie był zainteresowany nią.

W końcu i ona skończyła studia, ale odnosiła wrażenie, że wypadła już z rynku pracy ze względu na wiek. Nikt jej tego nie powiedział wprost, ale gdzie nie zaszła, z każdego biura, zza każdej księgarnianej lady, zza każdego redakcyjnego biurka, bezradnie rozkładały ręce i szczerzyły zęby w nieszczerym uśmiechu siksy wyglądające na studentki, a nawet maturzystki. Co z tego, że gdy je ukończyła była dopiero w połowie drogi do czterdziestki? Czuła, że dla nich już tam dotarła, a nawet zaczęła marsz ku pięćdziesiątce. A przecież była taka młoda!